Nog maar ...

Nog maar..

Een hele goede zomer allemaal! Ja, hier gaat het dan eindelijk beginnen. 1 December is hier officieel de zomer in gegaan. Nu zal je zeggen, jaa.. jullie zitten daar allemaal met heerlijk weer. Nou haal dat heerlijk er maar af. Er zitten werkelijk prachtige dagen tussen, maar het regent hier ook ontzettend veel. Toen mij in het begin werd gezegd dat ter 4 seizoenen in 1 dag kunnen zitten geloofde ik dat niet zo, totdat je op een gegeven moment van jas, naar sjaal, naar capuchon, naar shirtje aan het wisselen ben de hele dag.

Ik heb al meer dan een maand geen blog meer geschreven, dus ik vond dat ik het jullie wel weer verschuldigd ben. Ik moet even weer ver in mijn hoofd graven aangezien er elke keer weer veel verschillende ervaringen beleefd worden.

Ik was gebleven bij de Tangariro Crossing. Werkelijk een van de grootste uidagingen van mijn leven, op het vertrekken naar Nieuw Zeeland dan. Ik heb nog ongeveer 2 weken lang beurse enkels gehad van de schoenen die ik had geleend voor de tocht. Ja, ik heb er van genoten.

De laatste weken zijn wat rustiger geweest moet ik toegeven. Het einde nadert, de meeste trips die bovenop de lijst stonden zijn gedaan en daarnaast moet ik even rustiger aan doen met mijn geld.. Ik hoor jullie denken, alweer? JA! Alweer …

Vlakna de Tangariro Crossing hebben we (Angela, Leonie, Lieke en ik) gedag moeten zeggen tegen onze lieve vriendin Elisabeth. Onze Duitse vriendin is eerder gestopt met haar stage, wat zij puur deed voor de ervaring – dus niet voor school, en is gaan reizen met haar beste vriendin Lara. Haar hebben we ook nog even ontmoet, super leuke meid. Het gaf me een heel naar en raar gevoel al gedag tegen iemand te moeten zeggen. Je bouwt toch een band met elkaar op en niet wetende of je elkaar in Nederland of Duitsland dalijk weer snel ziet. Ja er zijn wat traantjes gevloeid.

Goh, nu zit ik zo te denken, echt geen idee wat er allemaal voorbij is gekomen de afgelopen weken. (Ik ga dus op dit moment even mijn facebook af om te kijken wat ik jullie allemaal kan vertellen)

Ik ben nog een heerlijk weekend thuis gebleven waarbij ik samen met Jessica en Lieke naar Mission Bay ben gegaan. Dit is een populaire baai met een kleine boulevard. Het fijne aan dit land is, dat er zoveel stranden zijn, en weinig mensen, waardoor je eigenlijk nooit met duizenden mensen op het strand zit, zoals Scheveningen als de zon één keer schijnt. In Mission Bay hebben we heerlijk gelunched bij De Fontein, een Belgische pub waar Lieke en ik het niet konden laten een za-lig biertje te proeven. Ik heb mezelf getrakteerd op een ijskoud Leffe biertje waarvan de condens afdroop door de warmte. Het water stond me werkelijk in de mond! ZA-LIG!

Het heel weekend was prachtig aangezien we nog een prachtige dag gehad hadden samen met Carmen, Lieke en Jessica op Piha beach. Het was als eerst de bedoeling nog een waterval te bekijken, maar hebben uiteindelijk de beslissing genomen heerlijk op het strand te blijven liggen. Je merkt hier zo erg dat de zon ontzettend sterk is aangezien ik retesnel verbrand! Jessica was zelfs zo erg verbrand dat zij er de volgende dag ziek van was geworden en zelfs niet meer in haar schoenen kon omdat die helemaal dik waren geworden. Ja.. uitkijken dus.

Toen was het zo ver, de geörganiseerde trip van stagereizen waar ik zo nar uit had gekeken! We gingen naar de Bay of Islands, up north, eindelijk de kans om dolfijnen te zien en misschien ook wel om mee te zwemmen! We zijn gestopt bij een grote waterval, waar de mogelijkheid ook was om in het meer ervoor te zwemmen. Maar aangezien we maar een half uur hadden en ik mijn bikini niet aan had leek me dat niet de meest slimme actie. Ook hebben we een stop gemaakt bij de kauriebomen. Kauri-bomen behoren tot de allergrootste bomen van heel de wereld. Nu had ik ze zelfs groter voorgesteld, maar wellicht was dit nog een kleine versie.

Eenmaal aangekomen in het dorp waar wij verbleven van de Bay of Islands hebben veel mensen hun bikini of zwembroeken aangedaan en meteen richting het strand. Het was een mooie namiddag en hebben daar zeker met een groep van 20 lekker aan het strand zitten chillen. Ook hadden we met een aantal meiden afgesproken in een keer het water in de rennen, van te voren voelen was niet toegestaan. Wel wat ik erg verbaasd dat iedereen zich aan deze afspraak hield. Normaal is er altijd wel één iemand die dan op het laatste moment stopt (ik). Het water was verrassend ‘warm’.

’s Avonds was er een ‘dikke’ party georganiseerd, waar ik niet zoveel aan vond. Samen met Lieke en Marijke hebben we heerlijk wijntjes of biertjes gedronken met een chippie erbij. Heerlijk op het terras zitten relaxen, genietend van de warmte en leuke gesprekken.

Ook was dit de avond dat ik voor het eerst met Tosca heb geskyped. Nouja, dit duurde dan misschien 3 minuten omdat we nu beide toevallig online waren hebben we elkaar even gegroet wat gepaard ging met enorm veel gegiechel, schreeuwen en tranen. Omdat ik verder niet echt in de gelegenheid was om op mijn ‘gemak’ te kunnen praten hebben we dit skype gesprek nog eens over gedaan .

De volgende dag was het eindelijk zo ver dat we de dolfijnen mochten spotten. Ik kan hier heel veel details over gaan geven, maar dit was werkelijk fantastisch. Dit was echt een van de momenten waarbij ik gewoon bijna in janken uitbarstte van opwinding, geluk, verbazing en alle gelukkige gedachten die je maar kan hebben. Ik heb nog nooit dolfijnen in het wild gezien en om ze dan zo ineens uit het water op te zien poppen is gewoon helemaal geweldig. Het enige jammere was dat ze kleintjes hadden, wat betekend dat je niet met ze kan zwemmen. Het is dan niet dat ze een gevaar voor je zijn, maar om de natuur te respecteren, konden we niet met ze zwemmen. Wel waren ze heel erg speels wat uiteindelijk resulteerde tot een aantal springende dolfijnen. Ik zal een foto toevoegen mocht ik er één hebben. Anders houden jullie dit filmpje van mij tegoed.

De rest van de dag hebben we heerlijk op de boot gechilled en van het ene naar het andere eilandje gevaren. Ook zijn we bij één eiland er af gegaan en hebben we daar gesnorkeld. Het enige wat we hier zagen waren donkergrijze zeesterren.. wel lollig, want als ik een vis zie ga ik toch gillen en spartelen.

Ohja! De hole in de rock hebben we natuurlijk ook gezien, stomstomstom. Erg mooi om te zien, bekijk de foto want ik heb er niet echt een uitgebreide omschrijving bij ofzo.

Het einde van de boottocht naderde, maar het één na beste was voor het laatst bewaard. Van te voren was gezegd dat we nog aan de boot gingen hangen door middel van een soort van visnet. Ik had dat natuurlijk al eens op internet opgezocht en het leek me heel vet! Ik kon natuurlijk mezelf niet niet opgeven. We kregen nog even de mogelijkheid in heel diep water naar een rif toe te zwemmen, behoorlijk koud kan ik je vertellen. Vooral als je op de rand van de boot staat, kontje naar buiten, achteruit en zo springend met de benen inclusief flippers omhoog. Heerlijk als je dan vervolgens in het water valt, wat al koud is, maar dan ook nog keihard met je kont en benen op dat net viel. Had het idee dat er allemaal ruitjes in mijn huis gegrift zaten.

Het koraal was niet zoveel aan in dit gebied, in Bali mooier koraal gezien dus ik zwom maar weer rustig terug naar de boot. Wel ben ik in het water gebleven omdat ik niet nog eens die koude walm over mij heen wilde krijgen, dus ik ben lekker in het net gaan chillen.

Omdat niet iedereen tegelijk in het net kon zijn er eerst een aantal mensen uitgegaan. Maar goed ook want ik voelde me echte en sardientje. Bizar met wat voor kracht wij overspoeld werden. Met onze armen moesten we beide kanten van het net vast houden en in een rijtje gaan staan, hangen. De kapitein gaf vol gas om vervolgens het gas los te laten waardoor je het idee kreeg dat je helemaal naar voren werd geblazen. Mijn hele benen werden van voor naar achteren geslingerd, net zoals bij meerdere meiden.. Ook zo’n fijn detail, vrouwen met geschoren EN koude benen is heel erg fijn als je zo dicht op elkaar zit en alle benen langs elkaar schuren haha!

Echt, als jullie ooit de kans krijgen om dat te doen, doe het! Ik heb ontzettend gelachen. Carmen heeft dit ook nog gefilmd dus jullie zullen er vast wat van terug zien.

Helemaal gaar en gebakken aangekomen aan land reden we meteen terug naar Auckland om vervolgens aan een van de laatste stageweken te beginnen! Een tijdje liep ik een beetje vast met mijn opdracht, of wist ik niet of ik de goede weg op ging, maar door regelmatig contact te hebben en te skypen met mijn docent lukt t allemaal weer.

Dat weekend erop kwam Angela voor één nachtje ‘thuis’. Overdags ben ik de stad in geweest op zoek naar een leuk sinterklaas cadeautje. Ja, dat hebben we ook gevierd! ’s Avonds zijn we met Angela en een groepje naar de stad geweest. Leuke was wel dat Angela ineens op onze deur stond te kloppen. Het is namelijk zo dat je alleen op de verdieping van je eigen appartement kan komen. Ella kwam haar beneden tegen en aangezien El op dezelfde verdieping zit kon ze met haar mee waardoor Leonie en ik als twee gillende meiden reageerde toen Angela ineens in de deur opening stond. Zondag hebben we helaas gedag moeten zeggen, en ook in dit geval niet wetende wanneer we elkaar weer gingen zien..

Afgelopen vrijdag hebben we Sinterklaas, net als vele anderen gevierd. Samen met Peggy, Stephanie, Jessica, Kelly, Sahar en Sanne hebben we lootjes getrokken. Ook was het die dag de verjaardag van Sanne die we natuurlijk ook gevierd hebben. Het was erg leuk om te zien hoeveel moeite iedereen moeite had gedaan voor een gedicht en een leuk cadeau. Een erg leuke avond gehad, ik heb 2 strapless shirtjes gekregen die ik had gevraagd vanwege mijn reis naar Australië en de hitte daarin.

Zaterdags ben ik samen met Carmen, Lieke en Gideon gaan surfen. Ik bakte er werkelijk niks van. Wat een drama zeg. Ik dacht dat het erg was om grote golven en veel stroming te hebben, maar dat is alleen maar beter! En ik kan het natuurlijk ook gewoon niet, geen excuus voor te geven haha.

Zondag voor de tweede en laatste keer naar de franse markt geweest. Heerlijk wat verse groente en fruit gehaald en mijn favoriete bagels. Ook met Sanne, die ook mee was naar de markt, ’s middags languit op het strand gelegen en het laatste kleurtje gekweekt voordat sebas uiteindelijk aankomt, haha.

Ja, na deze dag nog maar 2 officiële stagedagen te gaan. Vrijdag om 7u (in NL donderdag avond om 19u) komt Sebastiaan aan, WAARIKNATUURLIJKNIETOPKANWACHTEN. Voor de middag heb ik meteen een auto gehuurd voor het weekend. Ik wilde hem nog wel wat van het Noorder-Eiland laten zien. We gaan naar Rotorua en Bay of Plenty. Maandag heb ik de afronding op mijn stage samen met mijn docent die hier zaterdag aan komt. Ja, Lucky him.. Hij mag gewoon naar Nieuw Zeeland op bezoek komen!

Maandag avond gaan we met Maaike, Judith, Julia, Naomi, Ella, Jan en zijn vrouw en Sebas en ik een hapje eten om vervolgens de volgende ochtend rond een uur of 4 Auckland te verlaten en op weg te gaan naar het volgende grote avontuur!

Ik wilde jullie allemaal heel erg bedankt voor het lezen en jullie reacties op mijn blog! Het maakt me elke keer zo vrolijk te zien dat ik een reactie heb gekregen.

Dit is mijn laatste groet die ik jullie geen vanuit Auckland. De volgende keer dat ik verslag geef zit ik denk ik al in Sydney om mijn mooie ervaringen te delen van onze reis door het Zuider-Eiland.

Liefs!