Weekends full of water
Door: Jenny
Blijf op de hoogte en volg Jenny
09 Oktober 2014 | Nieuw Zeeland, Auckland
Hi Guys!
Thanks for joining my blog
Het is al weer enige tijd geleden dat ik een blog heb geschreven, voor mijn doen. Ik zit hier nu onderhand al anderhalve. Van de week heb ik uitgerekend dat ik hier nog maar 8 weekenden te spenderen heb, waarbij de gedachten door mijn hoofd schoten dat ik nog lang niet alles heb gezien wat ik wil! Het is moeilijk om hier dingen te laten, dingen niet te doen terwijl je weet dat het fantastisch is om te doen en je wéét dat als je terug bent in Nederland, je er spijt van krijgt dat je op dat moment misschien denkt: ‘had ik nou maar…’. Jullie kennen allemaal dat gevoel wel.
Dus, ik ben voor mezelf elke week gewoon een retegoeie rekensom aan het maken om doordeweeks zo goedkoop mogelijk uit te komen, en dat bij mijn weekenden te kunnen zetten.
In mijn laatste blog vertelde ik dat ik het weekend erna ging raften. Ik kan je vertellen.. dit was AWESOME! Goh, wat een kick. Ik denk dat ik nog nooit van mijn leven zoiets gaafs gedaan heb. Al duurde het voor mij te kort heb ik met volle teugen genoten. Ik ben samen met mijn huisgenootjes Angela en Leonie, Ella van school, Jessica die ik hier heb leren kennen en een Duitse jongen (geen idee hoe hij heet) in de boot gegaan. Natuurlijk zat er ook een hele aardige instructeur bij.. NOT! Het was niet een meneer die van ‘rustig’ handelen heeft gehoord. Nu kan dat ook niet op het water, maar dit was too much. Maar, daar laten we onze pret niet door bederven.
Ik mocht in de tweede rij van de boot, op de foto’s zie je mij aan de rechterkant van de foto zitten. Ik ben die ene die vooral lachend en al gillend met haar mond open staat.. tsja. Na een ‘korte’ uitleg gingen we het water op, en wat had ik er zin in! Er kwam een bepaalde adrenaline door mijn lijf heen en probeerde zo goed mogelijk te peddelen. Na de eerste watervalletjes, en een golven van water over ons heen gehad te hebben, begonnen we ons al aardig voor te bereiden op DE waterval. De waterval waar ik het over heb is een 7 meter waterval waar we later vanaf zouden gaan.
Mijn hart klopte aardig, van spanning maar ook nog steeds van adrenaline. Een voor een gingen de boten van de waterval af. Het gegil wat je hoorde is hetzelfde gegil als wanneer je in een attractie eindelijk helemaal bovenaan bent gekomen en de duik naar beneden gaat maken. OOH WAT TOF! Nu was het onze beurt. Peddel peddel peddel, peddels in, in de boot zakken, goed vast houden, gillen en adem inhouden. WAUW wat een bizarre hoeveelheid water kwam er over ons heen. Tegen ons was verteld dat we ons zo goed vast moesten houden, en als we zouden kapseizen we ons rustig met het water mee moesten laten voeren. Gelukkig zijn we niet gekapseisd, maar dit scheelde niet veel. Op de foto’s kan je ook zien dat onze boot zo schuin staat, ook precies op de plek waar ik zit, dat het ons wel dit gevoel gaf. Wel is Jessica uit de boot gevallen, maar gelukkig werd zij onmiddellijk de boot in getild door de instructeur.
Na nog een aantal watervalletjes te passeren vroeg de instructeur of er iemand was die voorop de boot plaats wilde nemen. Hierbij ga je met je benen op de rand, precies op het puntje van de boot zitten met een touw tussen je benen om je aan vast te houden. Bij die vraag sprong ik natuurlijk op. Zoiets leuks wilde ik wel doen natuurlijk. En aangezien ik me hier heb voorgenomen wat meer avontuurlijk te zijn, leek me dit wel een goede actie. Super tof! Alleen net toen ik er de eerste keer botste een andere boot op ons, en ik hield me nog niet genoeg vast waardoor ik dus het water in plonsde. Het kleine watervalletje viel best wel mee, maar wel was het een super leuke ervaring! Ik denk dat Ella er ook zo over dacht aangezien zij bij de volgende waterval de gok waagde. Alleen Ella had een iets hogere/diepere waterval en zij kreeg werkelijk een dikke vlaag water in haar gezicht en werd terug de boot in geblazen.
Het raften is zo’n aanrader! Ik heb er zo va genoten en ik kan niet wachten dit weer te doen, maar dan met Sebastiaan in het Zuider-Eiland.
De avond was nog vol gepland met een feestje, maar ik heb het maar daargelaten. De avond ervoor had ik wat minder slaap gehad, dus leek het mij verstandig even een nachtje ‘op tijd’ naar bed te gaan. De volgende ochtend gingen we naar een groot outdoor attractiepark in Rotorua. Met de kabelbaan de berg op, om daar vervolgens verschillende activiteiten te kunnen doen. Jullie kennen vast het rodelen wel. Wat wij hebben gedaan, is met precies zo’n karretje, maar dan met wielentjes, van de berg afgesjeesd! Heel erg leuk!
De werkweek was helaas weer aangebroken dus er was weer werk aan de winkel. Sommige dagen zijn langer dan de andere dagen. Ligt ook aan mijn concentratie of ik aan mijn verslag kan werken of niet.
Maar ik ga natuurlijk weer door naar het weekend! Ik had besloten een weekendje wat rustiger aan te doen. Dus dit keer geen auto huren en erop uit, of mee met een georganiseerde trip van stagereizen. Zaterdag heb ik een heerlijk gerelaxte dag gehad. Ik heb lekker mijn kamer opgeruimd, de keuken uitgesopt, de badkamer en wc even schoongemaakt en een wasje gedraaid. Het lijkt meer dan dat het was. Aangezien mijn wc en badkamer bij elkaar maar 3 m2 zijn ongeveer haha. ’s Middags ben ik met Ella en haar huisgenoot naar New Market geweest. Een winkelstraat buiten het centrum van Auckland, waar je misschien net wat goedkopere spullen vind dan midden in de stad.
Zondag zijn Ella en ik naar Whaiheke Island geweest. Dit is ongeveer op zo’n 30 minuten varen vanaf de pier in Auckland. Daar aangekomen bleken we ons niet heel erg goed te hebben ingelezen en hebben daarom zomaar een bus gepakt en zijn we bij een mooi plekje uitgestapt. We hebben een mooie rustige wandeling gemaakt over het strand Rockey Bay en daarna nog een stuk door het bos. Het weer is hier soms net als in Nederland.. Je kan je van het een op het andere moment rot zweten, of je staat te rillen van de kou. We hebben een prachtige, maar ook vermoeiende dag gehad.
Mijn werkweek bestond daarna aan het afronden van mijn eerste verslag. Ik liep al wat achter, aangezien het soms even duurt voordat je alle informatie op de juiste manier in het Engels hebt geschreven. Maar het is goed gekomen aan het einde!
Afgelopen weekend zijn Ella, Sahar, Kelly, Sanne en ik naar Raglan geweest. Ella kennen jullie ondertussen al, maar die andere 3 meiden zijn ook Nederlandse stagiaires die ik hier heb leren kennen en waar we wel eens mee gaan stappen. Ook zien we elkaar regelmatig in het appartement en op de georganiseerde trips waarmee we mee gaan. Dit weekend heb ik mijn eerste echte rij ervaring gehad in Nieuw-Zeeland. Het ging al goed toen het bleek dat ik bij onze tussenstop voor de Starbucks de wieldop eraf gereden scheen te hebben omdat ik waarschijnlijk te dicht langs de kant was gereden. Aangezien ik de laatste was die de auto uitstapte en het niet meer hielden van het lachen, begon ik m aardig te spacen. Heb IK weer! Maar gelukkig waren we volledig verzekerd en kan de ‘schade’ niet op mij verhaald worden.
Na een prachtige rit door het afwisselende landschap hier in Nieuw-Zeeland kwamen we aan in Raglan. Ik zag een mooi uitkijkpunt en vond het wel de moeite waard hier even een korte stop te maken voordat we verder zouden zoeken naar ons hostel, waarop Ella heel droog vroeg of we in het waterfront backpackers hostel zaten. Bleken we dus voor het hostel geparkeerd te hebben, een giller, maar je had erbij moeten zijn.
Het hostel was weliswaar A-MA-ZING! Een jacuzzi, een open haard, hangmatten, chille mensen en ga zo maar door. Dit is zeker een hostel die ik iedereen aanraad, hè, mocht je in de buurt zijn. We komen hier zeker terug om nog een keer van ons geweldig surfavontuur te kunnen genieten. Na ons ingecheckt en de bedden te hebben gekozen gingen we door naar de surfvereniging waar we ons hadden ingeschreven voor onze eerste surflessen. Het was echter nog niet zeker of het surfen wel door zou gaan vanwege het harde weer. Van te voren hadden we al verschillende instructies gekregen over hoe we precies staand op ons board terecht moesten komen. Nou, dat ging nog best goed dacht ik. Eenmaal bij het strand aangekomen, bleek onze surfdroom helemaal in duigen te vallen. Het ging niet door vanwege de enorm harde wind en de te hoge golven. Snik snik.. Gelukkig deed de jacuzzi daarna veel goeds! Wel was ik na zo’n 1,5uur net een oude oma, zo gerimpeld als dat mijn huis was.
Dit hostel had een oven, en ja wij vrouwen, die over het algemeen wel van koken houden, missen een oven gewoon heel erg! In het Empire, het appartementencomplex waar we wonen hebben we dus geen oven. Tijd voor zelfgemaakte pizza’s dus! 5 Vrouwen die pizza’s willen maken lijkt een gekkenhuis, maar dit ging ons nog verrassend goed af! Ze smaakte heerlijk!
De volgende ochtend hadden we afgesproken met een aantal gasten van het hostel, en nog ongeveer 4 meiden toch een poging te wagen om te gaan surfen. YES! Mijn geluk kon niet op, alleen had ik mezelf wel voorbereid op een teleurstelling. Maar, maar .. MAAR, het ging door! Ja, mijn hartje begon wel te bonken want het ‘droog surfen’ ging me wel redelijk af, alleen toen ik die golven zag begon ik wel even te slikken. Het was echt bizar hoeveel stroming er in het water stond en wat een zuigkracht die golven hebben. Onze eerste golven zouden we pakken op de hoogte van onze middel. Het was nog een heel karwei om te kunnen blijven staan in het water want bereidde een golf zich voor dan werd je helemaal naar achteren gezogen, terwijl je net zo blij was dat je eindelijk weer een stuk vooruit was gekomen.
Surfen is ook echt weer een sport wat ik zo graag meer wil doen! Dit was zo tof! Ookal heb ik niet helemaal kunnen staan, heb ik er zo erg van genoten. Op de spierpijn achteraf dan.. manmanman. Ik heb een paar mooie golven kunnen pakken op mijn knieën en werd zowat naar de kust geblazen. Echt het gevoel alsof je vliegt. Heel cool! Ook hebben we natuurlijk een aantal botsingen gehad en dat je ineens tussen 2 andere meiden inzit die ook nog niet kunnen surfen. Ja het heeft wat lachwekkende, maar ook gevaarlijke situaties met zich meegebracht. Wat hebben we er vervolgens aan over gehouden? Blauwe plekken, spierpijn, knikkende knieën en een pijnlijke neus, maar dat valt allemaal in het niet als je vergelijkt met hoeveel plezier we hebben gehad.
De werkweek is hier alweer 4 dagen aan de gang en we gaan alweer bijna het weekend in. Helaas kunnen de werkdagen niet verwisseld worden met de weekenden, zodat de weekenden langer zouden duren. Nieuw-Zeeland is in elk stukje mooi en er valt nog genoeg te zien.
Mijn nieuwe ervaringen komen de volgende keer weer online te staan. Voor nu wens ik jullie veel plezier met het kijken van de foto’s
Cheers! Mis you all
Thanks for joining my blog
Het is al weer enige tijd geleden dat ik een blog heb geschreven, voor mijn doen. Ik zit hier nu onderhand al anderhalve. Van de week heb ik uitgerekend dat ik hier nog maar 8 weekenden te spenderen heb, waarbij de gedachten door mijn hoofd schoten dat ik nog lang niet alles heb gezien wat ik wil! Het is moeilijk om hier dingen te laten, dingen niet te doen terwijl je weet dat het fantastisch is om te doen en je wéét dat als je terug bent in Nederland, je er spijt van krijgt dat je op dat moment misschien denkt: ‘had ik nou maar…’. Jullie kennen allemaal dat gevoel wel.
Dus, ik ben voor mezelf elke week gewoon een retegoeie rekensom aan het maken om doordeweeks zo goedkoop mogelijk uit te komen, en dat bij mijn weekenden te kunnen zetten.
In mijn laatste blog vertelde ik dat ik het weekend erna ging raften. Ik kan je vertellen.. dit was AWESOME! Goh, wat een kick. Ik denk dat ik nog nooit van mijn leven zoiets gaafs gedaan heb. Al duurde het voor mij te kort heb ik met volle teugen genoten. Ik ben samen met mijn huisgenootjes Angela en Leonie, Ella van school, Jessica die ik hier heb leren kennen en een Duitse jongen (geen idee hoe hij heet) in de boot gegaan. Natuurlijk zat er ook een hele aardige instructeur bij.. NOT! Het was niet een meneer die van ‘rustig’ handelen heeft gehoord. Nu kan dat ook niet op het water, maar dit was too much. Maar, daar laten we onze pret niet door bederven.
Ik mocht in de tweede rij van de boot, op de foto’s zie je mij aan de rechterkant van de foto zitten. Ik ben die ene die vooral lachend en al gillend met haar mond open staat.. tsja. Na een ‘korte’ uitleg gingen we het water op, en wat had ik er zin in! Er kwam een bepaalde adrenaline door mijn lijf heen en probeerde zo goed mogelijk te peddelen. Na de eerste watervalletjes, en een golven van water over ons heen gehad te hebben, begonnen we ons al aardig voor te bereiden op DE waterval. De waterval waar ik het over heb is een 7 meter waterval waar we later vanaf zouden gaan.
Mijn hart klopte aardig, van spanning maar ook nog steeds van adrenaline. Een voor een gingen de boten van de waterval af. Het gegil wat je hoorde is hetzelfde gegil als wanneer je in een attractie eindelijk helemaal bovenaan bent gekomen en de duik naar beneden gaat maken. OOH WAT TOF! Nu was het onze beurt. Peddel peddel peddel, peddels in, in de boot zakken, goed vast houden, gillen en adem inhouden. WAUW wat een bizarre hoeveelheid water kwam er over ons heen. Tegen ons was verteld dat we ons zo goed vast moesten houden, en als we zouden kapseizen we ons rustig met het water mee moesten laten voeren. Gelukkig zijn we niet gekapseisd, maar dit scheelde niet veel. Op de foto’s kan je ook zien dat onze boot zo schuin staat, ook precies op de plek waar ik zit, dat het ons wel dit gevoel gaf. Wel is Jessica uit de boot gevallen, maar gelukkig werd zij onmiddellijk de boot in getild door de instructeur.
Na nog een aantal watervalletjes te passeren vroeg de instructeur of er iemand was die voorop de boot plaats wilde nemen. Hierbij ga je met je benen op de rand, precies op het puntje van de boot zitten met een touw tussen je benen om je aan vast te houden. Bij die vraag sprong ik natuurlijk op. Zoiets leuks wilde ik wel doen natuurlijk. En aangezien ik me hier heb voorgenomen wat meer avontuurlijk te zijn, leek me dit wel een goede actie. Super tof! Alleen net toen ik er de eerste keer botste een andere boot op ons, en ik hield me nog niet genoeg vast waardoor ik dus het water in plonsde. Het kleine watervalletje viel best wel mee, maar wel was het een super leuke ervaring! Ik denk dat Ella er ook zo over dacht aangezien zij bij de volgende waterval de gok waagde. Alleen Ella had een iets hogere/diepere waterval en zij kreeg werkelijk een dikke vlaag water in haar gezicht en werd terug de boot in geblazen.
Het raften is zo’n aanrader! Ik heb er zo va genoten en ik kan niet wachten dit weer te doen, maar dan met Sebastiaan in het Zuider-Eiland.
De avond was nog vol gepland met een feestje, maar ik heb het maar daargelaten. De avond ervoor had ik wat minder slaap gehad, dus leek het mij verstandig even een nachtje ‘op tijd’ naar bed te gaan. De volgende ochtend gingen we naar een groot outdoor attractiepark in Rotorua. Met de kabelbaan de berg op, om daar vervolgens verschillende activiteiten te kunnen doen. Jullie kennen vast het rodelen wel. Wat wij hebben gedaan, is met precies zo’n karretje, maar dan met wielentjes, van de berg afgesjeesd! Heel erg leuk!
De werkweek was helaas weer aangebroken dus er was weer werk aan de winkel. Sommige dagen zijn langer dan de andere dagen. Ligt ook aan mijn concentratie of ik aan mijn verslag kan werken of niet.
Maar ik ga natuurlijk weer door naar het weekend! Ik had besloten een weekendje wat rustiger aan te doen. Dus dit keer geen auto huren en erop uit, of mee met een georganiseerde trip van stagereizen. Zaterdag heb ik een heerlijk gerelaxte dag gehad. Ik heb lekker mijn kamer opgeruimd, de keuken uitgesopt, de badkamer en wc even schoongemaakt en een wasje gedraaid. Het lijkt meer dan dat het was. Aangezien mijn wc en badkamer bij elkaar maar 3 m2 zijn ongeveer haha. ’s Middags ben ik met Ella en haar huisgenoot naar New Market geweest. Een winkelstraat buiten het centrum van Auckland, waar je misschien net wat goedkopere spullen vind dan midden in de stad.
Zondag zijn Ella en ik naar Whaiheke Island geweest. Dit is ongeveer op zo’n 30 minuten varen vanaf de pier in Auckland. Daar aangekomen bleken we ons niet heel erg goed te hebben ingelezen en hebben daarom zomaar een bus gepakt en zijn we bij een mooi plekje uitgestapt. We hebben een mooie rustige wandeling gemaakt over het strand Rockey Bay en daarna nog een stuk door het bos. Het weer is hier soms net als in Nederland.. Je kan je van het een op het andere moment rot zweten, of je staat te rillen van de kou. We hebben een prachtige, maar ook vermoeiende dag gehad.
Mijn werkweek bestond daarna aan het afronden van mijn eerste verslag. Ik liep al wat achter, aangezien het soms even duurt voordat je alle informatie op de juiste manier in het Engels hebt geschreven. Maar het is goed gekomen aan het einde!
Afgelopen weekend zijn Ella, Sahar, Kelly, Sanne en ik naar Raglan geweest. Ella kennen jullie ondertussen al, maar die andere 3 meiden zijn ook Nederlandse stagiaires die ik hier heb leren kennen en waar we wel eens mee gaan stappen. Ook zien we elkaar regelmatig in het appartement en op de georganiseerde trips waarmee we mee gaan. Dit weekend heb ik mijn eerste echte rij ervaring gehad in Nieuw-Zeeland. Het ging al goed toen het bleek dat ik bij onze tussenstop voor de Starbucks de wieldop eraf gereden scheen te hebben omdat ik waarschijnlijk te dicht langs de kant was gereden. Aangezien ik de laatste was die de auto uitstapte en het niet meer hielden van het lachen, begon ik m aardig te spacen. Heb IK weer! Maar gelukkig waren we volledig verzekerd en kan de ‘schade’ niet op mij verhaald worden.
Na een prachtige rit door het afwisselende landschap hier in Nieuw-Zeeland kwamen we aan in Raglan. Ik zag een mooi uitkijkpunt en vond het wel de moeite waard hier even een korte stop te maken voordat we verder zouden zoeken naar ons hostel, waarop Ella heel droog vroeg of we in het waterfront backpackers hostel zaten. Bleken we dus voor het hostel geparkeerd te hebben, een giller, maar je had erbij moeten zijn.
Het hostel was weliswaar A-MA-ZING! Een jacuzzi, een open haard, hangmatten, chille mensen en ga zo maar door. Dit is zeker een hostel die ik iedereen aanraad, hè, mocht je in de buurt zijn. We komen hier zeker terug om nog een keer van ons geweldig surfavontuur te kunnen genieten. Na ons ingecheckt en de bedden te hebben gekozen gingen we door naar de surfvereniging waar we ons hadden ingeschreven voor onze eerste surflessen. Het was echter nog niet zeker of het surfen wel door zou gaan vanwege het harde weer. Van te voren hadden we al verschillende instructies gekregen over hoe we precies staand op ons board terecht moesten komen. Nou, dat ging nog best goed dacht ik. Eenmaal bij het strand aangekomen, bleek onze surfdroom helemaal in duigen te vallen. Het ging niet door vanwege de enorm harde wind en de te hoge golven. Snik snik.. Gelukkig deed de jacuzzi daarna veel goeds! Wel was ik na zo’n 1,5uur net een oude oma, zo gerimpeld als dat mijn huis was.
Dit hostel had een oven, en ja wij vrouwen, die over het algemeen wel van koken houden, missen een oven gewoon heel erg! In het Empire, het appartementencomplex waar we wonen hebben we dus geen oven. Tijd voor zelfgemaakte pizza’s dus! 5 Vrouwen die pizza’s willen maken lijkt een gekkenhuis, maar dit ging ons nog verrassend goed af! Ze smaakte heerlijk!
De volgende ochtend hadden we afgesproken met een aantal gasten van het hostel, en nog ongeveer 4 meiden toch een poging te wagen om te gaan surfen. YES! Mijn geluk kon niet op, alleen had ik mezelf wel voorbereid op een teleurstelling. Maar, maar .. MAAR, het ging door! Ja, mijn hartje begon wel te bonken want het ‘droog surfen’ ging me wel redelijk af, alleen toen ik die golven zag begon ik wel even te slikken. Het was echt bizar hoeveel stroming er in het water stond en wat een zuigkracht die golven hebben. Onze eerste golven zouden we pakken op de hoogte van onze middel. Het was nog een heel karwei om te kunnen blijven staan in het water want bereidde een golf zich voor dan werd je helemaal naar achteren gezogen, terwijl je net zo blij was dat je eindelijk weer een stuk vooruit was gekomen.
Surfen is ook echt weer een sport wat ik zo graag meer wil doen! Dit was zo tof! Ookal heb ik niet helemaal kunnen staan, heb ik er zo erg van genoten. Op de spierpijn achteraf dan.. manmanman. Ik heb een paar mooie golven kunnen pakken op mijn knieën en werd zowat naar de kust geblazen. Echt het gevoel alsof je vliegt. Heel cool! Ook hebben we natuurlijk een aantal botsingen gehad en dat je ineens tussen 2 andere meiden inzit die ook nog niet kunnen surfen. Ja het heeft wat lachwekkende, maar ook gevaarlijke situaties met zich meegebracht. Wat hebben we er vervolgens aan over gehouden? Blauwe plekken, spierpijn, knikkende knieën en een pijnlijke neus, maar dat valt allemaal in het niet als je vergelijkt met hoeveel plezier we hebben gehad.
De werkweek is hier alweer 4 dagen aan de gang en we gaan alweer bijna het weekend in. Helaas kunnen de werkdagen niet verwisseld worden met de weekenden, zodat de weekenden langer zouden duren. Nieuw-Zeeland is in elk stukje mooi en er valt nog genoeg te zien.
Mijn nieuwe ervaringen komen de volgende keer weer online te staan. Voor nu wens ik jullie veel plezier met het kijken van de foto’s
Cheers! Mis you all
-
09 Oktober 2014 - 08:01
Laura:
Hee lieve vriendin,
Wat heb je weeer allemaal aan de hand met die wieldop :p ik zie je hoofd gewoon vor me hahaha
En de rest van je verhaal hoor ik je gewoon vertellen!
Xxxxx -
09 Oktober 2014 - 09:18
Esther:
Wát een verandering! Ik zie gewoon sportschoenen en een rugzak, wauw. Hihi!
Super leuk om weer te lezen. Ben echt jaloers op je nicht!
Geniet nog van je acht laatste weekenden.
x -
09 Oktober 2014 - 09:31
Henny:
Nou Jen ik hoor je hier al gillen in die boot. Wel waanzinnig hoor. Ik zou het zelf niet durven en ik denk dat ik gelijk uit die boot zou vallen. Maar een super ervaring hoor. Ik denk dat wanneer jij weer terug bent jij jezelf enorm zal gaan vervelen. Maar dat gaan we wel zien. Heb jij nog wel tijd om te slapen? Neem daar wel de tijd voor he. Heel veel plezier en succes ook met je werk. Dikke knuf xxxxx -
09 Oktober 2014 - 21:17
Sylvia Ouwendijk:
Hoi Jenny,
Ik heb net uitgebreid je blog gelezen en genoten van jouw ervaringen.
Wat doen jullie gave dingen zeg. Deze tijd neemt niemand je meer af.
Het is bijna weekend, dus op naar je volgende avontuur!
Geniet ervan en veel plezier.
Liefs, Geertjan en Sylvia. -
09 Oktober 2014 - 21:45
Sandra Van Mourik ( Niet De Nicht Maar De Tante):
Lieve Jenny,
Ik geloof dat je het niet zo naar je zin hebt. -
09 Oktober 2014 - 21:57
Sandra Van Mourik ( Niet De Nicht Maar De Tante):
-
09 Oktober 2014 - 22:14
Mariëlle:
Zo mooi, hoor je t helemaal vertellen. Gaveee verhalennn! Tof tof tof!!! Kijk weer uit naar de volgende informatie. Vergeet vooral niet te genieten... ennn groetjes aan Ella, heel fijn weekend alvast, have funnnn. Kusknuf Mari x -
13 Oktober 2014 - 22:23
Marco Van Opijnen:
Hoi Jenny,
geweldig dat je het zo naar je zin hebt. Wat een geweldig land. Goed dat je door de weeks zuinig leeft om maximaal te kunnen genieten. Dingen kopen geeft een korte bevrediging, en ervaringen zijn voor altijd. Gevoel is waardevoller dan dingen. Blijf genieten!
Groetjes, Marco. -
13 Oktober 2014 - 22:48
Sjors Van Den Adel:
Oi mate, haw ya doin' mate,
Zoals je zelf al zegt ; De ‘had ik nou maar…’. gedachte echt vermijden. Het is zo ver weg en je gaat niet makkelijk terug (trust me). Toevallig vandaag foto's bekeken van Australie en Nieuw Zeeland, natuurlijk met (3) dubbele gevoelens. Geniet van de 8 weekenden, zoals je zelf weet gaan die heel snel voorbij. Daarna lekker naar het mooie Australie waar je ook supertijd gaat krijgen samen met Lau!! Samen met sebas nog even écht de mooiste stukjes van New Zealand bekijken en dan is wel weer tijd om je broer(s) te knuffelen.
Tot die tijd..........
ENJOY MATE
-
16 Oktober 2014 - 05:21
Daddio:
Lieverd
Al kan je ( een ieder) zijn hele leven niet zo lijden zoals jii dat nu beleefd in NZ. je geeft wel het goede voorbeeld hoe je je leven kan invullen. Overigens creerde je zelf de laatste jaren in Nederland ook voor zo ver mogelijk plezier en ontspanning in je leven, zonder je doelen uit het oog te verliezen.
Marco ( coach van onze 4 kinderen) geeft in zijn reactie (weer) eens duidelijk aan waar het omgaat in het leven.
Ben trots op je. xxx
Daddio -
03 December 2014 - 15:04
Karen:
Haha! Geniaal weer... T klinkt af en toe net als 'Sex and the city' in combinatie met 'boerenmeisjes in de stad' . Wel meesterlijk hoe je al die pechgevalletjes steeds voor elkaar krijgt... Chapeau! Ben stiekem wel een beetje jaloers hoor als ik dit zo allemaal lees... Zeker nu het hier aan het vriezen en sneeuwen is... Maar dan laat je natuurlijk al het werk voor je stage weg... ;) We zijn vorige week naar Billy Elliot geweest met Henny, Denise, Zoë en mijn mama. Je had erbij moeten zijn, maar wij gaan het gewoon gezellig hebben bij Jochem Meijer...
Ik ga gauw naar de volgende.... Dus tot zo! ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
